Welbehagen

Welbehagen

Op een bank aan het water praten we
Kijken en stille zwijgen met elkaar
hoe we samen bouwen
hoe we verder gaan

Maar ’t is stille waar ’t nooit waait
En sommige woorden haken en andere toornen
Het zwijgen is een weigeren en vloeken
De rust is gevloden
Ruiters woeden tussen ons

Je herweegt m’n woorden
Ik weet ik had geen erg in de zin en fluister sorry
Niets was er wat je had moeten kwetsen
Maar je bent boos, woedend om zoveel

Maar uit elkaar gaan kunnen we nu niet
Lopend door de stad zien we elkaar
Terzijde, van op afstand, in spiegelende etalages
En plots is er die lach, die blik

Jij geeft toe en ik bezwijk
Een gelukkige stilte hangt weer tussen ons

 In jouw kamer
Praten we opnieuw
De weerhaken verdwenen
De warmte in je ogen en van je handen
Wekken een onstilbaar verlangen
welbehagen

Steekt er nog eens storm op
Zal ik aan je ogen denken

Bart Haers vrijdag 6 maart 2009

Reacties

Populaire posts