van lekker eten gesproken

Een eendeborst met charmes


Een pijpenlade in een straatje dat ooit een
ontmoetingsplaats was voor het fijne leven,
de publieke stove. Anders dan men denkt
waren de middeleeuwers wel proper op
zichzelf, maar ook niet zo vroom. 
Restaurants beoordelen met sterren of punten, het lijkt objectief, maar het gaat natuurlijk niet op objectiviteit te betrachten waar het gaat om een behaaglijk aanschuiven, een discrete en vriendelijke bediening en vooral uiteraard, een heerlijke maaltijd. In Brugge zijn we gezegend met heel wat goede restaurants en bistrots, zodat niemand kan beweren niets naar eigen gading te vinden. Maar soms vindt je een leuke tent, waar je het niet direct zou verwachten, hoewel, een stoofstraat, dat laat toch vermoeden dat het er ooit stoofde, de ajuin of iets anders.

Om kort te gaan, Malesherbes, zo heet het restaurant, beviel ons wel. Ach, we weten het wel, over een restaurant spreken of schrijven heeft iets banaals, iets dat lijkt op een mengeling van snobisme en onbeschaamde genotzucht. En toch, zoals met andere goede dingen in het leven, is het wel zo aangenaam om naderhand nog eens te kunnen nagenieten. Er is dan sprake van dubbel genot, maar meer nog, van het besef dat er ergens, in een klein steegje in de oude stad, overheerlijk gekookt wordt en dat er een zalige rust heerst. Op straat mag het jolig zijn, druk, stads, maar een eethuisje biedt het beste een oase van rust.

Daarom kan men sommige mensen echt wel een plezier doen hen uit 
te nodigen naar zo een klein restaurant in een zijstraatje van de Katelijnestraat. De charme van het straatje lijkt ver te zoeken, maar we zouden toch niet begrijpen als een stad louter brede lanen en grote pleinen zou hebben. Het zijn van die bedenkingen die ons bij het betreden van het winkeltje en eethuis bezig hielden. De gastvrouw, die we al eens ontmoet hadden, was blij dat we de weg gevonden hadden. Ook via intertnet kan men dit huis vinden.
Eens aan tafel kozen we voor eendeborst in sinaasappelsaus en met gratin dauphinois. Eerlijk gezegd, de ingedriënten kwamen echt tot hun recht, meer nog, het was enige tijd geleden dat onze smaakzin zo aangenaam op de proef werd gesteld. Denken we aan eten, zeker met al die televisiekoks en programma’s over koken, keukens en lekkers, dan lijkt het alsof we er alleen maar naar mogen kijken. Zoniet hier: onze ogen, onze geurzin, onze smaak, alles werd aangesproken en het was een belevenis.

Laten we niet te lyrisch worden, ook al omdat sommige kijkers de gewoonten van een Peter Goossens overnemen en zich hyperkritisch over keuken en kok(in) gaan uitlaten. Wat we wel merken is dat we aan eten meer dan ooit aandacht lijken te schenken, maar dat tegelijk de aanvallen op onze smaakzin zonder ophouden doorgedreven worden. Juist met de geuren in het eethuis viel het al onmiddellijk mee, hoewel je niet onmiddellijk het bouquet kon benoemen. We weten ook wel, dat etensgeuren zeer vluchtig zijn en dat je best niet teveel de vis ruikt die in de keuken bereid wordt, maar kruiden hebben zo onmiskenbaar hun geur dat het best aangenaam zijn die te proeven.

De Stoofstraat, daar kan u dus met genoegen de zogenaamde eenvoudige keuken proeven. Laat dat eenvoudig maar weg, want dat doet afbreuk aan het vakmanschap van deze dames. Omwille van de exuberantie las ik een ver verleden wel eens de recensies van ene Fred Vandenbussche, die voor Spectator restaurants bezocht. De taal was exuberant en heeft ons bijgebracht dat men over het genieten van lekkere kost wel meer kan vertellen, zeggen dan dat het genieten was.

Nog een iets moet ons van het hart, met name de naam van het huis “Malesherbes”. Behalve de naam van een minister van Louis XV en XVI lijkt het een plaatsnaam in de Loiret te zijn. Maar de man, Malesherbes blijkt onder de laatste koningen van Frankrijk een tegenstander te zijn geweest van het vorstelijk absolutisme, van de willekeur en tegelijk zelf enige tijd verantwoordelijk te zijn geweest voor de Koninklijke censuur. Wellicht een man die onze aandacht meer dan waard is. Dus zelfs zoiets brengt een restaurant ons bij…en internet.

Dus, mocht u in Brugge op wandel zijn en een aangename plaats zoeken om de innerlijke mens te versterken en tegelijk een goede babbel met het gezelschap wensen, dan lijkt dit eethuisje wel een aangewezen plaats.

Bart Haers
donderdag 12 november 2009

MALESHERBES
Tel. : 050.33.69.24
0477 74 14 13
Stoofstraat 3-5
8000 BRUGGE

Reacties

  1. best Bart, bedankt voor je lyrische rectie op Malesherbes; ik vind het fijn dat mensen van de sfeer,het eten en de gastvrijheid van Malesherbes kunnen genieten. Voor mij(Anne van de keuken,of liever Anne II zoals Aspe in zijn laatste boek mij benoemt)is het altijd een plezier om te horen of te lezen, dat men kan nagenieten van ons restaurant . Niets liever dan emoties losweken bij het eten ; een traan , een glimlach en een goed gevoel.
    groetjes
    Anne en An

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weet u, Anne, An, het is een poging, zoals ook andere teksten hier, te proeven wat we in onze samenleving nog aan genoegen kunnen beleven. Klinkt zwaar misschien, maar als we telkens opgeroepen worden tot genieten, dan kan dat mooi klinken of oeverloos banaal. Juist de vele programma's op de buis dragen ook tot die banalisering bij. Nu, eten doe je elke dag, maar af en toe eens een beetje beter, dan kan het leven kleuren. Daarom deze poging. En tot slot, over kleuren en geuren, zelfs over vrouwen, zegt de wijze, moet men kunnen discussiëren en juist dat lijkt vandaag zo lastig, want ja, het vergt een fijne taal, zo fijn als de keuken van uw huis.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En die vrouwen zijn nog verdomd sexy ook...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts