Kleding

De Naakte kleden

Alfred Stevens

Wandelen door de stad

Kijkend naar mensen, gevels en beelden

Etalages konden ons bekoren

Wat vaak leiden mag tot ach en wee of dus toch

Nu je daar staat voor je spiegel

Je vraagt je af wat aan te trekken

Kijkt me via de spiegel aan

Vraagt wat ik je raden zou

Jou te kleden zou mooi zijn

Uitkleden is wat te simpel

Want daar gaat het om

En toch dat kan altijd nog

Maar zie je dat paneel van Memling

Dat diepe blauw in rijke plooien

Al weegt het wellicht wat zwaar

Maar ook lichtere gewaden penseelde hij

De plooien ervan als je wandelt of zit

Laten het verhaal van je lichaam vertellen

Daarom is dat kleed niet voldoende

Maar dienen we je voeten in passende laarsjes

Of fraaie sandalen te vatten

Je hals zij vrij

Maar een zijden bandje

Rood of geel met een strikje

Laat je slankheid zien

Een sieraad, goud, zilver en parels

Licht je boezem op

Geeft je een elegantie

Die de kleuren verdiepen

Een wandelkostuum kan je ook wel hebben

Waarom ook niet het rijkostuum vernieuwd

Alles om je te eren en je welbevinden

bArt