Europa is van ons

Europa hervonden

De wegen liepen naar Rome

Nu lijken ze allemaal naar Brussel

Te leiden waar een onzichtbaar

Bestuur onze levens bestiert

6, 9, 12, 15 en nu 28 lidstaten

’t kan zijn dat ze veel in de pap

Te brokken hebben

’t kan zijn dat ze dat geloven

’t kan wezen dat wij dat niet leuk vinden

Europa verscheurd, verpauperd

Met schuld overladen

In puin geschoten en beroofd

Van zieners en dichters

Neen, de commissarissen brachten

 niet terug de dode zielen

Van Tannenberg, Sobibor, de Somme, Ieper

Maar brachten ruimte

Voor ons om te leven

Naar eigen inzicht  

Er veranderde veel, sinds zestig jaar

Europa werd iets groots maar ook gevaarlijk

Omdat politici en burgers liever

Een onzichtbare hand

De schuld geven

Van wat goed gaat

Politiek is voer voor technici

Terwijl wij geloven

Ons eigen lot zelf te bepalen

Het is niet eenvoudig, helder is het niet

Maar zou dat hinderen?

Altijd al kende ik Europa en het blijft fascineren

Terwijl we beducht moeten zijn

Zegt eenieder mij.

Een droom is ‘t niet geworden

Evenmin een utopie

Maar zo is ‘t maar net

Een structuur waarin we kunnen leven,

Geen dwingeland. Maar geen Thuis

Nog niet?

Bart Haers

PS De krant  De Standaard schreef een gedichtenwedstrijd uit, maar het is wat gek een tekstje te schrijven met het oog op een prijs. Rijmelarijen zijn er in vele soorten en gewichten en er zijn zeker ook redenen om een satirisch lied te schrijven over de eurocraten, maar dat is wel deel van het probleem dat de EU heeft. Maar tegelijk is Europa vooral de geografische, culturele en economische ruimte waarin we leven. Maar een politieke ruimte werd het nog niet, omdat de politici zelf niet altijd een Europese samenleving onderkennen. Uiteraard is Brussel soms de boeman, maar er is meer te zeggen dan de soms vervelende regelneverij. Maar dan komen we niet vanaf als we het Europa dat we kennen aan politici, ambtenaren en lobbyisten. Hoe dat moet? Dat kan men niet in vijf woorden uitleggen. Maar ook kan men dat niet als men niet de idee onderkent dat we met het Europa dat we kennen samen in hetzelfde schuitje zitten.