Schadenfreude, gouden eieren

Ars poetica minor

Monica, Andreas and the bitterness

Zij houdt lezingen

hij vliegt tegen een berg

met een vliegtuig vol mensen

terug van vakantie, op weg naar familie

Hij vreest grootse gevaren

zij ervoer het een hoer genoemd te worden

door mensen die - tja, hoezo - hetzelfde

met haar hadden gedaan

senatoren die moraal preken voor anderen

Hij wilde gezagvoerder worden

waar de techniek het bijna had overgenomen

waar we nu het plezier van het vliegen

overlaten aan machines

zij beseft hoe gevaarlijk het is

als vele mensen schadenfreude

exploiteren en zich zo even

beter voelen,

zich even niet beschaamd voelen

zich even niet bedreigd weten

even weldenkend anderen pesten

I'll never like one's other dammage

want het is zo simpel

behalve een eendje dat wil springen als een kat

of een mens die stoer met zijn voeten in de smurrie landde

lachen dat ze, dat we deden, maar toen

vielen we zelf in de beek

Formeel is hij nu al schuldig

hebben artsen gefaald

weten we dat het over is

voor passagiers en crew

voor de slachtoffers verandert dat alles weinig

maar ook Lewinski was een slachtoffer

maar vocht zich vrij

Andreas ook leek ontsnapt

en van demonen vrij

We weten veel dezer dagen, maar hoe of het zit?

waartoe die kennis dienen kan, moet?

niet pesten, niet lachen met het leed van anderen

Men kan ertoe oproepen maar verder

heeft men er geen idee van

leed exploiteren, dat blijft een kip

met gouden eieren

maar van die boer lust ik ze niet

b Art