te warm voor intimiteit

Ars poetica minor

Hoogzomer

Hoeft het nog gezegd?

Het weer komt altijd weer

net zoals het verraderlijke onweer

net als sneeuw in de winter

hitte in de zomer

Het is hoogzomer, zegt de weerman

de weervrouw staat er gepast gekleed bij

beelden van het strand, van overvolle snelwegen

die helaas geen ruimte laten voor snel of ras bewegen

Hoogzomer is het en we lopen hoogzwanger

zegt een zwoele stem op radio

van geile beelden en verwachtingen

want het is nu, niet later

dat we het leven vrij kunnen leven

Een dame hoor ik zeggen bij de brillenwinkel

dat ze de volgende dagen alleen dat kledingstuk zal dragen

want ze gaat naar haar geliefde strand

zal zich laten braden, met veel olie en zonnemelk

een hoge factor zegt ze nog

We keken er naar uit in kille meidagen

dat de zon zou zegevieren,

de onoverwinnelijke zon

de vadsigheid neemt toe

lui flaneren heren en dames door de straten

waar geen friste meer te vinden is

maar wat geef ik erom

Bij het water zit zij dan

het meisje dat ik altijd weer tref

als ik haar vergeten lijk

als zij uit beeld verdwenen blijkt

Veel woorden hebben we niet nodig

we soezen onder de brede bladerkroon

van een oude beuk

zien elkaar aan en laten het erbij

Ze zegt dat ze wel iets wil gaan doen

maar blijft gewoon loom liggen

ook ik kan niet meer dan brommen

maar kijk naar haar arm,

zie haar dijen uit het korte broekje

en de loomheid van haar leden

maakt me verlekkerd

Er komen mensen langs

we houden ons fatsoen,

wijl even verder twee jongens

zich niet laten kennen

en zonder omkijken elkaar

tja, wat ze doen

zal wel een naam hebben

maar 't en is te heet

Ze kijkt er evenzeer naar draait zich naar me toe

en laat de sluier van loomte vallen

of er geen agenten waren

om de openbare zedenschennis te bestraffen?

'K en heb ze gezien noch gehoord

te moe wellicht om naar het park te komen

te veel drukte in de stad en gedoe met vrachtwagens

De jongens staan op, kleden zich minimaal

wandelen langs ons heen en uiten verbaal

hun afkeer van het vrouwelijke

een vreemde wereld

waarin mensen anderen

het plezier niet gunnen

maar we laten ons niet kennen

gaan lustig door en weten

dat we morgen hierom

licht de lippen zullen krullen

b Art