Gedichtendag
APM
Hoezo zorgeloos
Ik zag een gletsjer in de verte
wandelde erheen, keek rond
voelde de wind en hoorde om me heen
zag de pinakels, spitsen en ronde cirken
De wandeling vergat ik niet
ook niet toen ik in mijn laagland
weer dagelijks besognes afwikkelde
kwamen beelden en geluiden terug
vruchten van een zorgeloze tijd
spinsels van blijmoedigheid
souvenirs van een gouden wijdsheid
verlangen naar het gratuite
Het week en wijkt niet en toch
met het reien der dagen
ontmoetingen en retrouvailles
weet ik dat die zorgeloosheid
niet verloren was
alleen onvindbaar
Wandelend door de dagen
wrochtend en zorgend, levend
met de mijnen en anderen
hervond ik onverhoopt terug
wat ik voor eeuwig verloren waande
te kunnen doen wat moet
zonder al te zware last te torsen
Het hervinden van die vreugde
's levens blijheid
zorgeloosheid
een Flierefluiter te mogen zijn
het is een godsgeschenk
Lastig is het leven weleens
verlies valt niet te ontkennen
verdriet is niet ver weg
en toch, de vreugde te zijn
te mogen leven
b Art
Ik hou er niet zo van, die gemediatiseerde dagen, waar men van alles aan ophangt. Maar ik hoorde mensen spreken over troost en nog iets, dat komt des avonds bij het slapen gaan. Maar wellicht is het lastiger te zien dat het leven de grootste troost kan zijn, al zal menigeen dit een niet te bewijzen stelling vinden. Het zij zo, want we zijn het wel licht vergeten, dat ondanks alles, een zekere zorgeloosheid altijd nog mogelijk is. Veel filosofische stellingen wil ik er niet aan hangen, maar men kan best ernstig zijn en toch van 's levens blijmoedigheid genieten.
Reacties
Een reactie posten