Memento mori in tijden van eindeloos leven
APM
Dood,
uw angel zal pijn doen
Dood zijn is onze bestemming
Wanneer
die komt een raadsel
Een
zwaard boven ons hoofd
Een
draad die plots geknipt wordt
Een
onverwacht gedwongen afscheid
Laat
het wezen wat het is
Want
het leven is te verrukkelijk
Om
het niet te genieten
Al
botsen we op bobbels
Op
hinderpalen en misverstanden
Maar
het afscheid is een exit
Altijd
komt het op ons af
Soms
lijden we
Soms
verblijden we elkaar
Soms
gaat het goed en vrolijk
Soms
is het wat het is
En
dan komt het afscheid node
Over
de dood spreken we niet
Voor
een goede dood bidden we niet
Nooit
nog bidden we
Tot
een dode god,
Wel
soms tot een onbekende god
Over
het einde spreken
Kan
voor deze of gene
Een
fascinerend avontuur lijken
Zeker
als je pas zestien bent
Men
moet dood niet oproepen
Komen
doet het einde
Toch
maakt dit het bestaan zelf
Tot
een wonderlijk avontuur,
Een
weg langs onverwachte wegen
Vibrerend
omgeeft het ons
Aanlokkelijk
de beemden
En
de pleinen
Het
maken van iets,
Het
realiseren van dromen
Laat
de dood niet alles verkillen
Laten
we loven en prijzen de geboorte,
Het
in de wereld komen
Laat
het einde niet de rest vergallen
Het
komt, dat weten
En
de rest is ons,
Hier
in het ondermaanse
Maar
verzwijgen hoeft niet
Het
onvermijdelijke einde.
Daarzonder
was het leven
Eindeloos,
vervelend en saai
b
Art
Reacties
Een reactie posten