Zondagmorgen, ooit, zo vaak





APM

 

 

 

Pistolet met bruine suiker? Ach het is lang geleden. Toen
de broodjes van bakkerij De Vriendt in Waarschoot - de bakkerij
bestaat helaas niet meer - aan huis gebracht werden.
Het ontbijt was toch wel bijzonder, op zondag. 

Ontbijtgesprekken

 

Niets mist een mens zozeer

Als wat men niet achtte zozeer

Dat men het missen zou

Zoals ontbijtgesprekken

 

Op zondagochtend stond te blinken

Aan de voordeur

Een zak met broodjes

Sandwiches en pistolets

Gebracht door de loopjongen

Van de bakker toch het te duur werd

 

De koffie zetten was iets dat wel moest

Boter en huisgemaakte confituur

En met z’n allen aan tafel

Al werd de kring geleidelijk kleiner

Bij gelegenheid dan weer flink groter

als zij die uitvlogen, te logeren kwamen

Want we vlogen het huis uit

Maar die gesprekken

Die konden best

Een paar uur duren

 

Ontbijtgesprekken

Over de dingen des daags

Soms over wat zich des nachts afspelen zou

Over politiek, cultuur, wetenschap

 

Het praten over dingen

Die soms veraf lijken

Soms op het lijf kleven

Over schoonheid en boertigheid

Het kon wel eens beklijven

Laat ze dus maar resoneren

De stemmen

 

Sociologen en pedagogen

Zullen menen dat ze nergens op slaan

Filosofen zullen het tooggehalte breed uitmeten

Maar achteraf weet je het wel

Die gesprekken brachten wel iets bij

Omdat elk sprak vanuit

Het eigen beleven

Pedagogisch verantwoord dus

Dat onze ouders ons lieten praten

Soms ons tot de orde riepen

Maar doorgaans zelf ook

Onze uitspraken wogen

Toen waren er nog geen

Tablets en mobieltjes

Was er de radio

Maar of men spreken wil?

Of men te denken durft?

Overigens volgde nadien de lunch

Nog meer gelegenheid

Voor ieder zijn waarheid.

Of om die te zoeken

 

b Art

 

 


Reacties

Populaire posts