Het leven niet altijd vanzelfsprekend

APM

Mooi Wandelweer

De schoolstraat voor ik er was, maar de Hoop op Vrede heb
ik nog wel gekend. Nu ook gesloopt en een appartementsgebouw
De gebouwen verdwijnen, mensen verdwijnen en toch,
het hart van de gemeente verandert wel. 

Wat te doen wanneer de middagregen

Door stralende zon werd vergeten

De dagelijkse dingen afgedaan

Een wandeling nodigt uit

Een mens met een beperking

Zo zagen we onze broer wel

Maar  hij was zoveel meer

Zonder exact te kunnen benoemen wat

Veel kon hij niet doen eigener beweging

De verveling sloeg wel eens toe

Maakte hem lastig

Deed ons wel eens zuchten

Een wandeling naar het bos,

vijf km verder met misschien

iets te drinken of te eten

pannenkoek of wafel

door de velden

langs een smalle boswegel

stappen en rustig nadenken

hij vroeg onderweg wel iets

soms twintig keer

aan de boshoeve dronken we iets

kreeg hij een wafel

keken we rondom ons

soms zaten er mensen die hem kenden

Het was dan weer tijd om op te stappen,

Een uurtje stappen en luisteren naar vogels

Af en toe een fietser die ons inhaalt

De bossen achter ons, alweer een kleine herinnering

Het verhaal herhaalde zich vaak

Toch blijft het hangen

Nu hij er niet meer is

Sinds 4 jaar, korte en lange jaren

b Art