Kerstwens

APM

 

 

Worstelend met eenzaamheid

 

Die boom stond daar, al afgezaagd en wel
zouden we hem laten verkommeren
met die andere, die nog niet verkocht waren? 

Groot feest op het grote plein,

Op ’t Zandt

Want moet de eenzaamheid bestrijden

Er wordt geld opgehaald

Initiatieven voorgesteld

Die mensen helpen over hun eenzaamheid

Heen te komen

 

De oorzaken waarom mensen

Alleen en van God verlaten

Hun dagen slijten, menen te moeten slijten

Zijn legio en zeer verscheiden

Soms zijn ’t omstandigheden,

Soms koos iemand er

Zelfbewust voor

Zich vrij en ongebonden

Alleenlijk te leven

Niet uit nijd of haat

 

’t is soms zwaar om dragen

Dan zie ik mensen

Die beseffen

Dat ze niet zomaar kunnen feesten

Vrolijk doen en zelfingenomen

Iedereen te doen geloven

Dat alles goed zou gaan

 

Kerstdag, zo heet het,

Viert men niet alleen

Maar als er zoveel gedoe bij kijken komt

Bedanken sommigen graag

Daarom wensen wij deze kerstdagen

Dat we weer wat vrede hebben met ons lot

Het leven omhelzen kunnen

Als het er niet naar lijkt

 

De filosoof met de Hamer

Zegde ons aan

Ons lot te omarmen

Dat wil niet zeggen

Onderdanig en zonder woede

Het leven te accepteren

Maar ook Albert Camus

Vindt dat je als mens

Niet zomaar moet vragen

Dat alles in orde komt

 

Neen, voor deze kersttijd

Kunnen we bedenken

Dat mensen het moeilijk kunnen hebben

Dat vrolijk geschreeuw nergens voor nodig is

vooral wensen we eenieder

’s levens blijheid toe

En ook wat vrede met zichzelf

En met magen en vrienden

 

b Art