Los zwevende gedachten over onze samenlevingen

 

APM

 


Alleen en toch niet

Alleen op de wereld

 

Jean-Jacques Rousseau,
Louvre Cour Napoleon
Jean Baptiste Farochon
(1812 -1871)

Wat hebben we elkaar te zeggen?

Soms lijken alle woorden vergeefs

Gesproken gedachten worden onvatbaar

Onze ergernis is wel overdraagbaar

 

Gaat het over armoede,

Dan is dat eigen schuld

Maar succes is net zo goed

Product  van veler bijdragen

Soms kan een kunstenaar,

Een atleet met meer recht

Zelf alles te hebben gedaan

Dan de industrieel

Dan de beheerder van vennootschappen

 

Rousseau sprak van een sociaal contract

Gesloten tussen vele solitaire zielen

Om samen een maatschappij te vormen

Die hij, onder ons gezegd en gezwegen,

Verachtte en voor alles schadelijk achtte

 

Wijl we weten dat een mens alleen

Op de toendra van Europa

Onder de ijstijden lijdend

Niet kon overleven

 

We zijn individuen,

Als het goed is persoonlijkheden

Met eigen inzichten

Maar tegelijk

Beseffen we ’t maar half

Dat onze boterham

Komt van bij de bakker

De boter van de boer zijn koeien

Eieren en spek al evenzeer

 

Een IJzeren Lady zegde ooit

Dat er niet zoiets bestaat

Als dé Samenleving

Maar dan zijn er ook geen burgers

En heeft niemand het recht

Haar geklooi, sorry beleid

 met de kritiek te overladen

 

Er is altijd een samenleving geweest

Eerst op kleine schaal, in families

Rondtrekkend op de toendra

Later na de IJstijd

Toen de landbouw opgang maakte

Ontstonden dorpen, ook wel

Kleine stadjes en dan wereldrijken

 

Maar die kleine stadjes werden bestuurd

Door een groepje van mannen

(en vrouwen die toekeken, goed of afkeurend)

Zelfs Farao had vizieren, grootvizieren

En ander personeel, soldaten

Om het geheel te bestieren

 

We mogen dromen als mensen doen

Een individu te zijn,

Soeverein en onvoorspelbaar, vrij

Maar we zijn niets

Zonder de bewondering

Van anderen

Zonder de leerschool

Zonder wegenaanleg,

Stedenbouw, havens en wereldhandel

Zo complex en ontzagwekkend

 

We kunnen niet zonder de anderen

’t klinkt zo banaal en weemakend

We hebben alleen de besten nodig

De anderen, tja, die rotten maar op

Maar wie zijn de besten?

 

Banaal en dom,

Want waar gaat het om?

Hoe valt te rijmen

Dat men tegen abortus is

Maar wel mensen wil laten

Oprotten, over elke grens

We zullen slimmer moeten omgaan

Maar ook met ontzag voor het leven

 

 

b Art

 

 

 

Reacties

Populaire posts