Waarom het leven vieren?

Kleinbeeld

Woelige weemoed

Eieren van Fabergé. 

Pasen is een feestdag

waarvan we betekenis en waarde

verbergen in te veel woorden

waarbij we er ook nog eens

een karrenvoer associaties overheen legt

Herinnering is Pasen ook

niet triest, niet plichtmatig

ooit voelde ik iets van vreugde

in Taizé, met mateloos veel anderen

zingend en hossend, mediterend en pratend

"Ubi amor et caritas, ibi Deus est"

of toen ik in een paasweek

de avonddiensten

van Witte Donderdag en Goede Vrijdag

op verzoek bijwoonde

en ik plots zag dat een meisje

een net niet lelijk eendje

plots een fraaie zwaan geworden was

Herinnering is Pasen

maar daar vullen we onze

gedachten niet mee, hoor ik wel eens

want het is geweest

Voor verbeelding is er ook al geen ruimte

maar hoe het zij, het kan beklijven

niet de formaliteiten

zelfs niet het eieren rapen

Tijden veranderen, wij veranderen

velen die er waren, kunnen niet meer

deelnemen aan het feest dat het leven is

zeker op een hoogtijdag

Pasen vieren is bij ons Kermis,

maar het is ook iets

dat we niet plaatsen kunnen

Een verhaal dat een zinnig mens

niet aannemen kan

alleen, tja, geloven

Verrijzenis is godsonmogelijk

tegen de gang van het leven

maar het roept wel

iets op

het geloven dat we geen dwazen zijn

Tegen de weg van alle vlees in

een nieuw leven beginnen

geen eeuwige wederkeer,

veel dat niet te voorspellen valt

dat buiten controle is,

verdomde contingentie is

b Art

Weer is de poeta doctus in me opgestaan, zal men klagen, maar soms komen dagen niet alleen, hebben we er geen weet van, denk ik, van wat we meedragen en dat is noch klef noch weemakend. Weemoedigheid kan wel opdoemen, als je bij een graf langs gaat, waar niet enkel de twee namen zijn, maar een wereld, levens die vergangen zijn. Twee namen en een beeld, een wereld, herinnering, verbeelding en verwachting. Want tegelijk komt er nieuw leven, vrij en onbestemd leven, dat komende onder ons, een zending meekrijgt.

Waartoe de kleine Stan hier is? Aan z'n moeder moet je het niet vragen, voor haar is ie er en voor hem zal zij zorgen. Waarom een meisje ziek is, kan men wetenschappelijk duiden, net zo min is er een antwoord op de vraag: waarom zij? Het is leven en we hopen er het beste van, maar weten ook, van op een afstandje dat ma en pa er voor zullen zorgen. Onvoorwaardelijk. Dat is nog het grootste wonder. Enfin, ethologen en sociologen, psychologen en een nog zeldzaam overlevende humanist zullen er wel heel wat uitleg voor hebben. Die is nuttig en nodig, maar doet er tegelijk niet toe.

Bart Haers