Schaatsen op de vijver

 

APM

 

 

De Schaatsenrijder

 

Ijsschaten buiten, op natuurrijs
het was altijd een groots 
moment, zeker als de winters
even verste gaven. 

’t vriest stenen uit de grond

Mijn zus, broers, vader, ikzelf

We zijn in de hoogste staat van bedrijvigheid

De schaatsen uit de kelder gehaald

De snee scherp gezet,

De rijgsnoeren gecontroleerd,

vervangen indien nodig,

het leder ingesmeerd

de gemoederen wat gekalmeerd

 

schaatsen op de vijver in Bellem

een lange ronde

een kleine piste,

eilanden en wakken, wind ook

we zien het al voor ons

 

het blijft meer dan levendig

het levende ijs, ’t zingt,

’t kraakt ook wel eens

We kijken ernaar uit

Het eten wordt sneller opgeschept

Iedereen kleedt zich,

Gedoe

 

In de auto trekken we de schaatsen al aan

Vader rijdt over de kleine wegjes

De brug over de spoorweg

De bocht voorbij de Normandische villa

 

We lopen of strompelen naar het ijs

De eerste stappen,

Het gevoel van vrijheid

Glijdend over het ijs,

Vooruit, bochtenwerk

Sneller, sneller, wie het eerst…

 

Koude lucht, het ijs,

De bossen rondom

Even stilstaan en kijken

Toekijken en voelen,

’t tintelen van spieren

De blos op de wangen

 

Vader schaatst met zijn eigen,

Onnavolgbare elegantie,

Moeder schaatst met wellust

Wij spelen en schaverdijnen

Rondom hen

 

Vrienden op het ijs,

Men praat en lacht

Reeds staat er een druppelkot

Aan ’t uiteinde van de vijver

Niet voor ons, de knaapjes

 

’s Avonds wordt niet gemakkelijk stil

Het schaatsen geeft energie,

We vergelijken de moed en durf

Het springen over een tak

Het net ontwijken van een wak

De spieren voelen wat stijf

Maar morgen gaan we weer

Schaatsen

 

b Art