Van levenden over doden

 

APM

 

 

 

Gebarsten blauwsteen

 

Wat brengt het teweeg,

Die wandeling naar het graf

Van vader en broer?

Het beeld als teken en bestemming

 

Het graf van bompapa en bommama

Op een andere begraafplaats

Graven van mensen die je kende

Die je dierbaar waren en toch wat vergeten

 

Het zijn werelden,

Die daar voor ons liggen

De steen houdt het vast

Verhindert toch het leven

We zijn niet de herinneringen

De ervaringen die we meedragen

Verdwijnen als we de geest geven

Overgeven aan het oneindige,

Niet meer gedragen

 

Wat zij voor ons zijn,

Progenitor, mater

Geliefden en al wat niet meer

Leeft verder in verhalen

Die we niet altijd meer vertellen

In foto’s en filmpjes

En toch stemmen, geuren,

Ze blijven ook,

Al lijken we het vergeten

 

Staande bij het graf,

Komt het vergangene tot leven

Al blijft het stil,

Komt er geen antwoord,

Alleen de steen, een foto, een aanwezigheid

b Art