Triest te sterven in de lente

 

APM

 

 

Lentelied

 

Sandro Botticelli, La Primavera

’t Is triest te sterven in de Lente

Wanneer het licht de duisternis verdrijft

We opnieuw durven te lachen

Gedachten speels onze somberte verleiden

 

’t Is triest te sterven in de lente

Wanneer de eerste rokjes verschijnen

Wanneer de bomen gaan botten

Wanneer de paaslelies ons verblijden

 

Triest is ’t te sterven in de lente

Maar toch, niet elk heengaan

Slaat ons neer in rauwe rouw

Niet elk verscheiden is een drama

 

Het verdriet kreeg tijd

Om te kijken in verwondering

Gemis is er zeker,

Ook mededogen om het lange lijden

 

Neen, de lente blijft ons verbazen

Levensgebeurtenissen krijgen hun plaats

We buigen het hoofd voor magere Hein,

Maar weten dat het de enige uitkomst blijft voor elk leven

Ook de Lente sterft in zomerhitte

 

Dat we sterven, ook al eens in de lente

Weten we objectief en in gemoede

Dat we ooit geboren werden

Zoals de lente geboorte laat zien

 

Dat we mogen ronddwalen

Hier op deze aardkloot

De lente vieren telkens opnieuw

 

b Art