Denkend aan Gwy Mandelinck

 

APM          

 

 

Hoe weids Watou

Serendipiteit

 

Vaak ben ik er niet geraakt

Maar een aantal keren

Kwam het er wel van

Zoals, wellicht, in 1999

 

Een lange rit uit Waarschoot

Door de Vlaanders,

Zoals ik wel vaker naar het westen reed

Niet via de autoweg

Via de kleinere wegen

Over Ursel, Aalter, Tielt en Lichtervelde

Dan van Diksmuide over Gijverinkhove en Oostkapelle naar het grensdorp

Verloren en toch heerlijk terug te vinden

Maar eens vond ik het

Terwijl ik ergens anders wezen wilde

In Steenvoorde

Geleid door papieren

Over de Grote Oorlog

 

In Watou, op een mooie zomerdag

Waar de dichters zijn en verzamelen

Zag ik nog eens dat woorden leven kunnen

Dat beelden spreken

Als we maar luisteren willen

 

Het toeval bestaat niet

Hoort men al te vaak

Want alles is vooraf bepaald

Zeggen dames en heren

Die menen dat de ratio

Ons laat zien wat is en hoe het is

Tenzij we de juiste instrumenten

Nog niet ontwikkeld hebben

 

Natuurlijk denken we rationeel

Ook als wat in onze broek schudt

Ons stuurt en leidt

Denken we nog zekerder

 te weten waar ’t om gaat

 

Al die jaren lang boden de zomers van

De zomers in Watou ons

Meer dan verplichte leeslijsten

Zelfs geen canon van wat meesterlijk is

 

Maar troffen we in schuren

Op muren

in de pastorie

en ver in de weide

perspectieven en contouren

 

wat we dachten te vinden

kwam niet uit dakgebinten

maar net daar zagen we

iets van jonge makers

een meisje vond het maar gruwzaam

terwijl we elders bijna over een kunstwerk

struikelden,

onwetend, onbezonnen

de kunst is vrijer

maar we willen het  toch nog altijd

overzichtelijk en voorgekauwd

want we denken daarom niet vrijer

b Art

Bij de afbeelding: Dagboeken van de curator-organisator van de Poëziezomers te Watou. Uitgegeven bij De Arbeiderspers. 

Flaneren doorheen 28 Poëziezomers in Watou met Gwy Mandelinck