Vallen en herstellen in Athene
APM
Vallen op de dallen van de Acropolis
By αΝώΔυΝος (Νίκος Δημ. Νικολαΐδης) - Own work, Attribution
x
U zal er met mij niet komen
In het Parthenon en de vele gebouwen
Op het sublieme
plateau
Want ik viel
Voor ik de poortjes met QR-code
Kon bereiken
We gunnen anderen ook hun bezoek
Hun vermeien in de geschiedenis
Waarvan we niet zomaar iets begrijpen
Ik viel op plavuizen, neen, ’t waren breukstenen
Mooi glad en bij regenweer wellicht wat gladjes
Maar dat speelde niet, want ik verloor
Mijn bewustzijn in de hitte
En door vochtverlies door zweten
Ja, lui zweet staat gauw klaar
Maar als je niet weet
Wat er sluimert in het vege lijf
Loop je zo tegen magere Hein op
Of net niet
Zo zie
je niet wat je gezien wilde hebben
Zo lig je voor pampus
Zo ben je er bijna geweest
Tot je bijkomt
In de ambulance vloeiender Engels blijkt te spelen
Dan je zelf voor mogelijk hield
Vakantiedagen in een ziekenhuis
Het is eens wat anders
En je wil het niet
Maar ’t is onvermijdelijk
Met onontkoombare discussies
Die geleidelijk tot rust en berusting leiden
Ik dacht tijdens de korte nachten
Aan de val op het plein tussen de bomen
Voor de toegang tot de Acropolis
Langzaam beseffend hoe dicht
Men komen kan bij het einde
Er zijn mindere plaatsen
Maar met dank aan de artsen
Wist ik wat en hoe het gebeuren kon
Hoe ik ook weer genezen mocht
Enfin weer aansterken
Het onverwachte staat ons tegen
Zo gedroeg ik me als verwend mens
Die optimale omstandigheden wil, eist
Nu, hier en onmiddellijk
Terwijl het ondanks alle bizarre omstandigheden
Enigszins eenvoudig en op het oog armoedig
Toch met het vorderen van die 6 dagen
Ook leefbaar bleek
Na het vallen op de wandelpaden
Nabij de zijtoegang der Acropool
Kwam het besef
Hoe broos ik ben
Hoe de nieren falen kunnen
Hoe elk orgaan van belang is
Vitaal en onvervangbaar
Tenzij door transplantatie
We zullen wel doorleven
Omdat het mag
Omdat het alsnog kan
Minder ondoordacht, minder arrogant
Maar het leven zelf omhelzen we
Omhels ik
b Art
Reacties
Een reactie posten