Hoogzomer

Toscane aan de Noordzee

Het binnenhof ligt er ruim bij

Gasten zoeken schaduw en rust

Lustige kout en samenzijn

Rond de tafeltjes

Bediend door vriendelijke meisjes

De lome middag overweldigt de zinnen

Kleuren, geuren, vormen

Het wemelt om me heen

Wijl ik een krant lezen wil

Waarin niets echt morgen zal halen

Twee stemmen in het koor

Klinken klokjes helder

Met mojito overgoten

Praten ze over allerlei

Wijl ze zich koesteren

In het licht van de dagster

En hun vormen laten ze vermoeden

Hun blikken zelfbewust

Pramend toch om wat welwillende aandacht

Het heerlijke spel van aandacht trekken

Zich hoeden voor indiscrete blikken

In de stad lopen schatjes

Die elk hun spel spelen

Mijn ogen dansen van hier tot ginder

Genieten van de klanken

De kleuren en de geuren

Al is de overdaad

Een reden om bij het beeld

Onder de bomen wat rust te zoeken

Maar de stad is onontkoombaar

En het blijft ons vervullen

Met een besef

Dat dit het leven is.

De zonnedag brengt ons

Als wel vaker het geval is

In vervoering

En de aanwezigheid van al dit leven

Kan ons echt verwarmen

Alleen al daarom

Beseffen we het schone

Van deze stad

Bart Haers