Het bekoorlijke Nederlands

APM

Ach, mijn moederspraak

Jan Frans Willems, liberaal, progressief en taalminnaar.
Hij had er veel voor over om de Vlamingen
een taal te geven die hen optillen zou
uit onwetendheid. Nu zijn het progressieven
die afgeven op het Nederlands, als taal van
cultuur en beschaving. Te elitair. Maar in een
globaliserende wereld verdwijnen dialecten
omdat we nu eenmaal leven tot ver
buiten de grenzen van ons geboortedorp.

Ik leerde spreken thuis

Zoals elk kind

Met gehakkel en gedoe

Met fouten en verbeelding

Het was Vlaams, met een kleurtje

Wat Brugs, van moeder, grootmoeder

Van de tantes en de vakanties

Maar Nederlands zouden we spreken

’t dialect is inderdaad lokaal

Van het dorp, van het dagelijkse leven

Las ik Elsschot dan overviel mij

De charme van het goede ritme

Waarom zou ik in mijn taal niet wonen

Zoals van Wilderode dichtte?

De taal van de Wortelstok?

Waarom zou de taal zich niet plooien

Naar wat ik vertellen wil

Naar wat mijn aanvoelen ingeeft

Als ik spreek over de dingen des daags

Over wat zich aandient,

Over grote en andere vragen

authentiek en fris van de leveer

“Ik kan het zo goed niet zeggen”

Maar als je schrijvers hoort,

Die hun tussentaal koesteren

Dan merk je pas,

Wanneer Boudewijn onze taal laat zingen,

Wanneer Adriaan van Dis

Of Jan Terlouw spreken

Neen, de Hollandse aardappel

In de mond, hoeft ook weer niet

Waarbij elke klinker een tweeklank wordt

En r haast onhoorbaar wordt

-        Hrrlees dit even luidop –

Elke taal, verheven of volks

Kan bekoren, zo hield ik veel

Van het Braziliaans Portugees

Van Carlos Drummond de Andrade,

Zoals die eens voorlas op televisie

Brengt Pierre  Shakespeare

  in uitgelezen vertaling

Laat hij ons Hamlet horen en Henry V,

Klinkt het

Zoals geen motherfocker het kan vertellen

Vlaanderen verloor de aansluiting met beschaving

Toen men in de Blandijn besloot

Standaardtaal is elitair

Nieuwkomers moeten dus dialect leren

Oh afgang.

Mijn vader vond dat we Nederlands

dienen te spreken

want hij groeide op

met dialect

maar hij was op het Nederlands

trots, of “preus”.

b Art