"Ik doe wat ik doe," zong Astrid Nijgh

APM

Aubade voor de sexwerkers

Men wil er niet meer van weten

In Zweden en la douce France

Worden prostituanten

Hoerenlopers dus

Vervolgd

Natuurlijk, betaalde liefde

Kan niet echt zijn, noch romantisch

Doordesemd van valse romantiek

Gericht op snel gewin, of doen alsof liefde

Betaalde liefde kan niet deugen

Maar kan mensen, mannen verlossen

Van een onlesbare dorst

Een onstilbaar verlangen

Maar geen andere toegang vinden

Deed ook Magdalena niet wat ze deed

Brel zong het “au suivant”,

Over de legerbordelen,

Waar België niet aan meedeed

Maar het bleek ondoenbaar

Want eerbare meisjes werden aangesproken

Het gaat om ruil, zegt de een,

Om uitbuiting de ander

Soms is het slavernij

Zijn de pooiers geen beschermers

Slechts uitbuiters en de klanten

Die gelden als te melken,

tot de laatste cent

Maar zonder regeling,

Zonder wetgeving

Worden de meisjes

Makkelijke prooien

Via internet gezocht en gevonden

Verbieden heeft geen zin,

Want Zweden kent veel verkrachtingen

Sinds het verbod werd uitgevaardigd

Men moet het niet beter maken dan het is

Ze doet wat ze doet, zong Astrid Nijgh

Hij ook overigens

Maar een goede regeling

Kan voor het meisje/jongen en de bezoeker

Veiligheid bieden

En ja, zie je Belle de Jour,

Hoor je verhalen, dan valt er ook wel

Genoegen aan te beleven.

Het oudste beroep, zegt men.

b Art