(Wederom) uit het paradijs geweerd

APM

Hoe viel dat tegen,

Het paradijs

Pieter Paul Rubens en Jan Breughel. Adam en Eva in het
paradijs bij de Zondeval. We werden er verdreven en
iedereen die het denkt te vinden... 

Daar stonden we dan

Het hekken open,

Geen brandend zwaard

Om ons buiten te houden,

Een prachtige tuin

Mooi ingericht, met doorkijkjes

Met borders die voor de zomer

Het kleurrijkste palet beloofden

Hoekjes waar je kon zitten

Andere om te sporten

Nog andere waar je kon baden

Kleren dragen hoeft niet meer

Je kan er rustig vozen

Of genieten van elkaar

Wie ook wie mag zijn

Zij en hij

Wij, het zou een feest worden

Zou?

We wilden toch weer iets anders

De kweepeerconfituur was heerlijk

De broodjes lekker knapperig

En wilden we vlees of vis

Alles bleek voorradig

Maar we hadden geen geduld

Is dit alles?

Het paradijs, klonk dan

Een bronzen stem

Laat u niet langer toe

U kan het eenvoudige geluk

Niet waarderen

Keer maar terug naar uw steden

Versmaden jullie het bucolische

Rustige leven met bescheiden overvloed

Ga heen en vergeet deze plaats

Want als dit niet voldoende is

Dan geeft niets u voldoening

Dan vinden jullie nergens rust

Ga heen en kom niet weerom

Deze plaats vindt gij niet weer

Uw zoeken zal vergeefs blijven

En misschien, heel misschien

Vindt gij, vinden jullie daarin

Toch enig genoegen, in ‘t zoeken.

Zie, het brandende zwaard is terug

Hoe het is goed te leven

Zult gij zelf moeten leren

b Art