In memoriam Etienne Vermeersch

APM

Wijs en (niet) van jaren verzadigd

(c) Michiel Hendrickx via Wikipedia
Wijlen Etienne Vermeersch beheerste
het publieke debat gedurende een paar
decennia. Kritische bejeegening kwam
op publieke fora als de brede media
zelden aan bod. Zelf denken is toch
wel zijn boodschap geweest, bij leven
en welzijn? 

We sterven ooit eens

We verlaten het ondermaanse

We geven de pijp aan Maarten

Omdat niets voor altijd is

Liefst gaan we na een gevuld leven

Na van vreugden verzadigde jaren

Na vele gewonnen oorlogen

Na een wandeling door het park

Waarom hebben we dan geleefd

Geen filosoof die het met zekerheid

Die het zonder aarzelen zeggen kan

Want was er een doel

Of kwamen we er zomaar?

Albert Camus wist het wel

We leven omdat we er zijn

We doen wat moet

Rollen de steen omhoog

Zien hem terug rollen naar beneden

dus moest die steen weer de berg op

Altijd weer opnieuw en houden ervan

Oud en wijs heette hij,

De hoogleraar en wijsgeer

Maar hij streed nog immer met zijn demonen

Wilde de waarheid kennen

Streed voor abortus en euthanasie

Het was een goede strijd

Maar of hij echt inspireerde

Tot wijsheid en bevlogenheid

Kan ieder voor zichzelf bevroeden

 Hij streefde naar beheersing

Zag dat we de aarde om zeep hielpen

Sprak met veel emphase

Vergat wel eens het menselijke tekort

Waar rede en zekerheid afwezig bleken

Kan men spreken als Brugman

De tegenspraak kan men niet ontkomen

De paradoxen kan men niet ontkennen

De waarheid valt moeizaam te herkennen

De liefde voor de wereld zoals die is,

de mens zoals die is

Behoeft niet die hardnekkigheid

b Art