Wandelend het leven verdragen

APM

Mengpalet van beelden

Christus op de Koude steen, wachtend
op de kruisiging. (Museum Cathelijne
Convent Utrecht).
De idee dat Jezus nog even hebben
kunnen rusten, tijdens of na de
kruisdraging, is middeleeuws
maar wel inspirerend. Ook dan is er
tijd voor twijfel of nadenken.

Vaak als er vragen kwamen,

Waarvoor ik geen antwoord wist,

Liep ik de naar de velden, zocht

Als het weer het toeliet een plekje

Verbeidde daar de tijd

Wachtend op een inzicht

Pasen  anno domini 1989

Mijn vader opgenomen met hartinfarct

Onzekerheid en twijfel

Vragen over het nut en doel

Rouw

Terwijl de dingen zich ontrollen

Mensen beslissingen nemen over leven en dood

Af en toe discussies over wat te doen

Eind goed, al goed, soms

Wandel ik weg door de velden

De zon schijnt, een leeuwerik hangt hoog

Een nest zie ik in een struik langs het pad

Het leven tiert welig

Een vriendin sprak over mijn schoon ogen

Maar op dat moment,

De wandeling voortzettend

Bedacht ik dat we willen leven

Maar dat het hoe niet altijd

In een mooie handleiding bevattelijk besloten

Voor ons ligt

Filosofen raden aan

Ons niet te laten meeslepen

Of onze emoties de vrije loop te laten

Controle en beheersing

Verkeerd is het niet

Maar ook niet geheel gepast

Toen al begreep ik het

Sentimenten zijn geen emoties

Wel gevoelde emoties

Bij het sterven van een nobele bekende

Bij het sterven van een naaste

Zitten we in tranen neder

Zonder poeha,

Kunnen we vervolgens

Stap voor stap weer verder

Het was geen lijden, dacht ik toen

Want dat was anders,

Ging gepaard met bloed en bommen

Of een nare ziekte

Van het leven leren we de geheimen

Niet in een oogopslag kennen

Er zijn dan ook te veel geheimen

Mysteries soms

Die we rationeel aftoetsen

Die wandeling toen

Langs de veldwegen

Voorbij pas geploegde velden

Waar het zaad al was gestort, verspreid

  Men denkt aan de boer, die ploegt

De man die egt en rolt

Het zaad, de zaaizak

Regelmatig de arm uitzwaaiend

Stappend over het veld

De beelden mengen zich vanzelf

Andere dagen op, flitsen even op

Mijn vader, vele jaren later,

Zijn verjaardag vierend

Met ons allen om hem heen

Nu we in onze woonst, thuis zitten

Een eind van het oude vaderhuis

Lijkt het allemaal vreemd en ver

Ik hoop op een stralend onweer

Om het beeld af te werken.

b Art