Waarom we reizen

 


APM

 

 


De smaak van rum

 


Stilleven met drie schedels. Paul Césanne (1839 - 1906)


Rum? Caraïben, Jamaica, Cuba

Suikerriet en melasse

Rijping en distillaat

Alles met een glans van hard wrochten

 

Toch kan men van dat vocht genieten

De geur, de vele smaken

Zoals bij wijn toe te wijzen

Van noot en pêche, Muscat en wat al niet meer

 

Avignon is een bijzondere stad

Flink ommuurd

Tijdenlang eigendom van pausen

Verblijf, gedwongen, van enkele onder hen

 

 

Le bon roi René de Jérusalem et Sicile

Had er een huis waar men nu een studio

Huren kan

Vlak bij de hallen van Avignon

Dicht bij de  toeristische hoogtepunten,

Als men van wandelen houdt.

 

De geuren van de stad,

Van de marseillezeep en lavendel,

Maar ook van Franse en andere

Culinaire hoogtepunten

Het is er allemaal

 

Maar als toerist

Kan men beter niet geloven

Dat de stad er is voor hem of haar

Want de stad en de rivieren zijn daar

Buiten hem of haar om

 

Oh ja, er is de brug

Le pont d’ Avignon

Waar je voor betreden moet betalen

Maar de brug brengt niemand

Naar de overkant

-      Ach, dat weet u ook wel –

Maar het is een toeristenval

Waar mensen toch een foto

Willen, anderen wegduwen

Anderen uitschelden

Gelukkig zijn er die dansen

Op die beroemde brug

 

Want het is een mooie uitkijkpost

De rivier stroomt blauw

onder de blauwe hemel

De Rhône en de Durance

Een ecosysteem

Waar we toch wel zorgzaam

Mee om moeten springen

 

Maar ’s avonds op het terras

Met een pastis en de vele geuren

Of na de maaltijd een rum

Laat onverlet

Dat we zo een stad toeristisch

Beter niet roofbouwkundig exploiteren

We zoeken unieke plekjes

Maar worden erheen geleid

Door gidsen, door gefluister soms

Maar altijd  en masse

 

Wandel langs de Sorgue

Waar nu residentiële lanen

Werden uitgerold

Maar toch rustig,

Met banken op de kant

Kan je wel visjes zien

Waterjuffers en eendjes

 

Net als men de Mont Saint-Victoire

Die nu  niet meer oprijst

Zoals Cézanne het zag

Toen hij de rots

Voor zichzelf schilderde

 

Want ook daar breidde de stad,

Aix-en-Provence

zich uit

Vanzelfsprekend,

Voldoend aan de eisen

Nieuwe wegen, een paar uitkijkposten

Om de wereld van Cézanne

In zijn laatste jaren

Op te roepen

 

Een eeuw ligt tussen zijn laatste werk

En onze blik op zijn wereld

 Zijn herinneringen aan badende vrouwen

Als een middagdemoon

Bezochten op het doek

 

Het is geen paradijs

Heet het

Dat we daar bezochten

En toch betraden we een wereld

Die onze kijk op deze, onze omgeving

Deed opklaren

 

Terug zoevend vanuit Avignon

Bedacht ik wat ongerijmd

Dat onze wereld

Dit Europa, Frankrijk

Dan wel vatbaar is voor kritiek

Verbeterpuntjes aan te geven

Maar toch, laten we wel wezen

Is het goed beschikt

 

We moeten er wel zorg voor dragen

Het klimaat is een zaak

Maar het gaat om meer

Of beter, om andere facetten

Rivieren leefbaar

Landerijen goed beheerd

Niet uitgeput

Ruimte spaarzaam gebruiken

Het vraagt veel te herzien

Opdat we kunnen leven

In een tuin van Eden

Maar van de schuld komen we nooit af

Ook de rum ademt

Schoonheid en wreedheid

 

b Art

Reacties

Populaire posts