Waarom we reizen
APM
De smaak van rum
![]() |
Stilleven met drie schedels. Paul Césanne (1839 - 1906) |
Rum? Caraïben, Jamaica, Cuba
Suikerriet en melasse
Rijping en distillaat
Alles met een glans van hard wrochten
Toch kan men van dat vocht genieten
De geur, de vele smaken
Zoals bij wijn toe te wijzen
Van noot en pêche, Muscat en wat al niet meer
Avignon is een bijzondere stad
Flink ommuurd
Tijdenlang eigendom van pausen
Verblijf, gedwongen, van enkele onder hen
Le bon
roi René de Jérusalem et Sicile
Had er een huis waar men nu een studio
Huren kan
Vlak bij de hallen van Avignon
Dicht bij de
toeristische hoogtepunten,
Als men van wandelen houdt.
De geuren van de stad,
Van de marseillezeep en lavendel,
Maar ook van Franse en andere
Culinaire hoogtepunten
Het is er allemaal
Maar als toerist
Kan men beter niet geloven
Dat de stad er is voor hem of haar
Want de stad en de rivieren zijn daar
Buiten hem of haar om
Oh ja, er is de brug
Le pont d’ Avignon
Waar je voor betreden moet betalen
Maar de brug brengt niemand
Naar de overkant
- Ach, dat weet u ook wel –
Maar het is een toeristenval
Waar mensen toch een foto
Willen, anderen wegduwen
Anderen uitschelden
Gelukkig zijn er die dansen
Op die beroemde brug
Want het is een mooie uitkijkpost
De rivier stroomt blauw
onder de blauwe hemel
De Rhône
en de Durance
Een ecosysteem
Waar we toch wel zorgzaam
Mee om moeten springen
Maar ’s avonds op het terras
Met een pastis en de vele geuren
Of na de maaltijd een rum
Laat onverlet
Dat we zo een stad toeristisch
Beter niet roofbouwkundig exploiteren
We zoeken unieke plekjes
Maar worden erheen geleid
Door gidsen, door gefluister soms
Maar altijd en
masse
Wandel langs de Sorgue
Waar nu residentiële lanen
Werden uitgerold
Maar toch rustig,
Met banken op de kant
Kan je wel visjes zien
Waterjuffers en eendjes
Net als men de Mont Saint-Victoire
Die nu niet
meer oprijst
Zoals Cézanne het zag
Toen hij de rots
Voor zichzelf schilderde
Want ook daar breidde de stad,
Aix-en-Provence
zich uit
Vanzelfsprekend,
Voldoend aan de eisen
Nieuwe wegen, een paar uitkijkposten
Om de wereld van Cézanne
In zijn laatste jaren
Op te roepen
Een eeuw ligt tussen zijn laatste werk
En onze blik op zijn wereld
Zijn herinneringen
aan badende vrouwen
Als een middagdemoon
Bezochten op het doek
Het is geen paradijs
Heet het
Dat we daar bezochten
En toch betraden we een wereld
Die onze kijk op deze, onze omgeving
Deed opklaren
Terug zoevend vanuit Avignon
Bedacht ik wat ongerijmd
Dat onze wereld
Dit Europa, Frankrijk
Dan wel vatbaar is voor kritiek
Verbeterpuntjes aan te geven
Maar toch, laten we wel wezen
Is het goed beschikt
We moeten er wel zorg voor dragen
Het klimaat is een zaak
Maar het gaat om meer
Of beter, om andere facetten
Rivieren leefbaar
Landerijen goed beheerd
Niet uitgeput
Ruimte spaarzaam gebruiken
Het vraagt veel te herzien
Opdat we kunnen leven
In een tuin van Eden
Maar van de schuld komen we nooit af
Ook de rum ademt
Schoonheid en wreedheid
b Art
Reacties
Een reactie posten