charme van een strandwandeling

APM

 schelp  

Geboorte van Venus, Botticelli

Wijl we wandelden,

langs de zee,

onder grijnzende wolken

een harde wind joeg ons voort,

naar het Oosten

De schelpen die je vindt,

zijn meestal leeg,

gebroken of onherkenbaar

soms vindt iemand een schelp

mooi dicht

je nam de schelp in je hand,

wijl we praatten over

al die portretten van Venus

die men doorheen eeuwen

uit het marmer hakte

in klei bakte,

tot leven wekte op het doek

Je vroeg je af wat me dan treft

behalve de wolken schuim

van brekende golven

of het licht van een roze zon

in je hand hield je nog steeds

de mooie ronde schelp,

die je af en toe bekeek,

zonder me er iets van te zeggen

alleen een monkellachje

je nam mijn hand

 legde die om je middel

en vertelde hoe je zelf ontdekte

al die nimfen en Aphrodites

op doek of in gigantische beelden

je ging naar Parijs en Wenen, Madrid en Brussel

zocht uit wat je mooi dacht te vinden

hield van stoere krijgers

maar meer nog van de naakte Maja

De schelp in je hand werd even warm

je keek naar me,

hield me staande,

kuste me

hongerig, dorstig

we keken naar elkaar

wijl de zotte wind om ons

wijl de golven dichterbij kwamen

je sloeg je been om mijn lendenen

ik verbaasde me over je lenigheid

verloor met jou het evenwicht

maar de zee kwam te dicht

wie achtervolgde wie

jij leek even iets sneller maar

ik had je rok blijkbaar te stevig

vastgegrepen

alleen de meeuwen schreeuwen

in een duinpan viel het doek

en de schelp in je hand

was open.

b Art