De ervaring als herinnering én verwachting

APM

Sensueel

Camille Claudel, De Wals
(musée Rodin) 

Zij sprak niet over pret,

Noch heeft het met plezier te maken

Ze vreesde de nieuwe preutsheid

Of beter, het afschilderen als gevaarlijk

Iets dat ons controle moet blijven

Een date voor een nacht

Kon haar niet bekoren

Al kan het wel eens zo uitpakken

Over afknappers gaat het niet

Over zinnelijke zenuwspanning

Men spreekt, zegde ze verontrust

Over hoe gevaarlijk het is

Dat mannen je nafluiten

Of even proberen een gesprek aan te knopen

Ergens in de wachtrij van de supermarkt

Ietwat dromerig vertelde ze

Van ontmoetingen

Waar het zinnenspel zich vanzelf

Tussen haar en de andere had verknoopt

Hij of zij, zegde ze, deed er niet altijd toe

Het lijflijke kon alles

In vuur en vlam zetten

Even geen discussies meer

Over de kleur van de uitverkoren partij

Ze hield me intens vast,

Wilde dat ik haar evengoed

Beet nam om niet meer los te laten

Intens schreeuwde ze fluisterend

Fluisterend noemde me van alles

De tijd was weg, de ruimte vergeten

Haar lichaam aan het mijn

Mijn handen om haar borsten

Zij met haar lippen

Zwervend onder mijn navel

Achteraf zou wel blijken

Hoe fijn die stonde

Ons verbeiden kon ons niet verdrieten

Hoe of het naderhand verliep

Was niet aan de orde

Geen terughoudendheid

Alleen gaan met die banaan

Fluisterde ze,

Terwijl ze zich over me heen boog

De volgende ochtend een blij ontwaken

Het bespelen van elkaars gevoelen

Het glimlachen en verstolen pretje

Het was het vervolg

Even afstand houden

De ziele sprak, zegde je,

Terwijl ze naast me stond

Ik kuste haar en had geen woorden meer

U vraagt of ik scoorde?

Ach, wat voor kinderpraat

Ze gaf en nam

Ik nam en gaf

Maar mijn handen weten nog

Mijn vingers voelen nog

Mijn lippen proeven nog

Nu zij vertrok naar andere oorden

Er is geen verdriet

Geen boosheid of jaloezie

Er is de vreugde van de herinnering

Opnieuw te beleven

Te weten hoe mooi het was.

b Art