Weg, dagjesmens,
APM
Wederzijds bedrog
 |
| Befaamd zwemdok in het Zoute, waar men ook al moest opletten of je vloog eruit, omdat je wat stoeide. Zelf was ik te braaf, maar het gebeurde wel. |
Op weg
naar de zeedijk,
Naar place
m’as-tu vu?
Naar het
strand en vertier
Knokke
was ooit aangenaam
In de
zomer rond zessen
Aperitief
maison gaan proeven
Nog even
zwemmen voor het oude zwemdok
Wat zeuren
en praten over de dingen des levens
Nu wil
men er niemand meer zien
Die er
niets heeft te zien
Niets heeft
te zoeken
Want het
moet rustig zijn
Wat een
burgemeester lijden moet
Met al
die ongenode gasten
Die de
winkels platlopen
IJsjes kopen
of wafels met slagroom
Alles voor
de rust, de veiligheid
En het
onvoorstelbaar voorspelbare
Als de
rook om je hoofd is verdwenen
Weet je
het wel,
In het
Zoute is het niet langer zoet
Maar cafés,
tearooms en restaurants
Er komen
weinig mensen
Ze klagen,
de uitbateers
Maar ja,
de rust is verzekerd
Geen vervelende
jongeren op hun daxjes
De zee was van iedereen
Nu moet je
weten wie je bent
Wat een
trieste bend
b Art
In deze bijzondere tijden van corona, waar vrijheidsbeperkingen schering en inslag zijn, komt er onvermoed nog een nieuwe bij, niet iedereen mag naar zee, behalve en als en indien men beantwoordt aan goed burgerlijke normen. Ooit stoeften burgemeesters met hun grote aantallen dagjestoeristen, maar nu lijkt het wel op pest en cholera. Vreemd en triestig.
Reacties
Een reactie posten