De bibliotheek ontsloten, niet zonder duiding
APM
Foute,
gevaarlijke, verderfelijke gedachten
Boeken lezen, mooie boeken,
De andere
vielen van mijn tafel
Maar wat
was mooi, toen, nu?
Nu ik enigszins
tot onderscheid bekwaam
Geacht mag
worden
Avonturen
brachten ons de boeken
Zoals Marijn
bij de Lorredraaiers,
De belevenis
van een jongen op Curaçao,
Jong wees
geworden, chirurgijnsleerling
Later chirurgijn,
gedreven door zijn liefde
Voor Knikkertje,
grote ogen immers
Het verhaal
leest, las vanzelf,
Achteraan
kwamen vragen
Want wat
is het slaaf te zijn
Geen mens,
een ding?
Men kan
er geen kennis van nemen,
Geen begrip
ontwikkelen
Met alleen
data, rauwe lijsten,
Zonder verhalen,
zonder curricula
Hoe kan
men Lumumba begrijpen?
Waar deed
de jonge Patrice zijn ideeën op?
Waar vond
hij de moed?
Wat wilde
hij bereiken?
Het
verleden is een ander land
Weet elke
historicus,
Al willen
we het zo doen lijken
Op het
onze, op onze tijd
Strijd,
dagelijkse zorgen, schoonheid
Het heeft
een eigen kleur,
Lijkt soms
onbestaande,
In de
suikerrietvelden,
In het
Brugge van 1917
Ergens anders,
ooit, ver verleden
Kenbaar
is het wel, tot zekere hoogte
Het vraagt onderzoek, werken, wroeten
Lezen over
grote dingen, vulkanen, stormen, droogtes
Over kleine
dingen en menselijke beleving
De
koloniale tijd kan men niet ontkomen
We kunnen
beter doen, hopen we,
Hebben
we alle parameters in de hand?
De duisternis
van het verleden
Lijkt nu
een vloek, we moeten onszelf
Niet voor
beter houden dan we zijn
Oude,
nieuwe idealen?
Ze komen
er niet zomaar.
Boeken lezen,
aandachtig, zorgzaam,
Tot oordeel
komend
Kan tot
sensaties leiden
Of niet.
Tot begrip
van mensen
Die hun
eigen weg gingen,
Of net
zorg opnamen voor anderen
Sommige waren
helden, heiligen
Anderen klieren,
klootzakken en erger
Maar toch,
ergens, van belang
Voor hun
tijd.
Wie zal
dat verhalen
Hoe zal
men dat verhalen?
Waartoe zal
men dat verhalen?
b Art
Reacties
Een reactie posten