voetbal nostalgie

 

APM

 

 

De Caje

 

 

Jan Ceulemans

Voetbal op de buis ?

Lang was ‘t geen welkome uitnodiging

Want ik zag al eens letterlijk geen bal

Want we keken ouderwets zwart-wit

Grijs was de bal, het veld, de speler

 

Eenmaal in kleur werd het leuk

Want soms kan het mooi zijn

Dan weer stuntelt de eigen ploeg

Of speelt iemand de pannen van het dak

 

1980, EK?

Iemand? Niemand natuurlijk

Of toch een enkele ziel

Herinnert zich de verloren finale

 

Hoe speelt deze, hoe die andere?

De strategische, tactische zetten

De tegenstander tegemoet treden

Met open vizier of slinkse truken

 

Wat vooral opviel

De inzet van spelers

Krachtontwikkeling, snelheid

Voetbal werd mooi

 

De Caje viel op, natuurlijk

Maar er was meer dan lopen en stoempen

Er was de kijk, het aanporren van de maats

De wil te scoren

Net wel, net niet

 

Verloren was de finale

Gewonnen was ik voor het fraaie spel

Eindeloos vaak helaas was er deceptie

Als spelers onverschillig

Over het veld sjokten

Pas achteruit, nog eens, nog een

 slaapverwekkend

 

Achteraf de uitleg,

De analyse,

Maar de Caje durfde boos worden

Om zoveel lankmoedigheid

 

Rusland verslaan

Spanje verslaan

Mexico 1986

Na Sandra Kim een hoogtepunt

Enfin, j’aime le foot

Als ’t goed gespeeld wordt

Met spelplezier,

À la Ceulemans dus.

 

b Art