De partijchef in het pretpark

 

APM

 

Leider heeft gesproken

Werd niet gehoord

 

Ambiorix, koning van de Eburonen. Zegde
tegen Romeinse onderopperbevelhebbers
dat hij zijn troepen niet altijd
in de hand had. Wist zelf aan de 
slachting van de Eburonen te ontkomen.
Gaf zijn tactische inzichten door 
in Germania, althans, dat
neemt men aan. 

Een pretpark is gastvrij

De volgelingen drommen samen

De leider krijgt een voorprogramma

Een vergeten prominent

Een komiek met enige kennis van zaken

Warmen de kring op

 

Mandatarissen lopen bezorgd in de coulissen

Zoeken hun eigen aanhang

Gaan nog eens door de resoluties

Die nog gestemd moeten worden

Over het loon van de partijslaven

Over de macht van de voorzitter

Over de grote lijnen voor 2030

 

Maar zal Jan er nog bij zijn?

Of zal Mieke de enige verkiesbare plaats

Met veel emoties weten in te pikken

Want een programma

Hebben Janneke en Mieke niet

 

Eens was de partij zeker van de macht

Midden in het bed

Kon de partij kiezen wie ’t zou worden

Om samen te regeren

 

Nu is het worstelen

Maar de voorzitter moet het doen

 

Hoezo, de voorzitter staat niet alleen

Toch staan de bonzen wat opzij

Monkelend of foeterend

Een jonge blaag geeft weerwerk

 

Wie zal de volgende zijn?

Elkeen weet, kandidaat zijn is niets

De chef worden een tweede

Blijven doet niemand

Vroeg of laat valt het doek

 

Oorzaken, aanleidingen, ongenoegen

Gemiste kansen wisselende inzichten

De omstandigheden en hoe die te lezen

Veel lawaai of stille werker

Eens moet men zich tonen

Tonen dat men leiding geven kan

 

De raderen kennen is een ding

De mannetjesmakers evenzeer

Maar het volk overtuigen

De achterban zo doen geloven

Dat ze zelf alles geven

Om een zetel meer te winnen

 

Het blijft voor partijleiders

Net zo moeilijk als voetbaltrainers

Maar het comité van uitgeleide

Weet vervolgens niet

Wie de vergane glorie kan herwinnen

 

Paniek in de rangen

En het hondje met de hoed

Wordt de nieuwe chef

Tot er weer zetels verloren gaan

Want men kan geen zieltjes winnen

Als men geen vertrouwen heeft

In eigen kunnen, in de medestanders

 

Politiek werd een rare tak van sport

Waar de spelers voortdurend

Vriend en vijand moeten volgen

Vanuit een ooghoek, ogen op de rug

Altijd weer ’t gevaar buiten te worden gedragen

 

Hoeveel energie er gaat naar

De eeuwige strijd

Naar ’t beeld van de Prins

Volgens Macchiavelli

Zoveel daadkracht

Gaat verloren om te werken

Aan een betrouwbare overheid

Waarbij macht en tegenmacht

Waarbij technocratie en beteugeling ervan

Het beleid vorm geven.

 

Stikstofbom, klimaatrampen,

kindertoeslagenaffaire

Mensen niet horen

Mensen laten verkommeren

Omdat de wet de wet is

Maar de uitvoerbaarheid

Niet werd getoetst

Politieke leiders lijken alleen maar

Onbetrouwbaar en machteloos

Zegt men mij

Het is erger,

“je suis votre chef, je vous  suis »

 

b Art