Sneeuwvelden van weleer

 

APM

 

 

Wintergenoegens

 

Lucas van Valckenborgh (1535 -1597)
Zicht op Antwerpen en bevroren Schelde
In Wildevrouw roept Jeroen Olyslaegers die wereld
op en de gevolgen van de lange winter; hongersnood
en graanspeculatie
(Museum Städel Frankfurt am Main)

25 jaar geleden schaatsten ze

Over Friese vaarten en kanalen

De Elf-Stedentocht, de tocht der tochten

Nu lijkt het ondenkbaar

Zoveel dagen vorst en koude

Te mogen verduren

 

Wintersport lijkt onhaalbaar

Wegens te hoge temperaturen

Het klimaat, net wat u zegt

Al weten we dat er nog periodes waren

Zonder Tocht der Tochten

Wegens gematigde winters

 

Toch is het  prachtig

Overdonderend en te gek voor woorden

Het licht wordt scherper

De lucht prikkelt

 

Schaatsen in Bellem

Op de Kranepoel

Een paar eilandjes

Een lange omloop

Volk, soms te veel volk

 

Wintergenoegens, we smeken erom

Want de donkerte en corona, weet u wel

We mogen niet klagen, doen ’t niet

Maar toch, het is er en lijkt te blijven

Dat knagen van stil verlangen

Tot iemand corona af zal blazen

 

Denkend aan Harlingen, Leeuwarden

Denkend aan koude  witte sneeuwvelden

Komen beelden van onze voorzaten

In Doggerland

Waarvan vissers sporen vangen

Van mammoetslagtanden en hertenkootjes

Van pijlpunten en bewerkte huiden

 

De mens overleeft door aanpassing

Maar wie zal overleven

Als en wanneer gletsjers verdwijnen?

Misschien komt er een nieuw Jura-tijdperk

Hoorde ik een jongedame hoopvol verzuchten?

 

’t Kan vriezen en ’t kan dooien

Is een alom gebezigde wijsheid

Maar wintertijd heeft moois in petto

Nu is het grijs, zonder perspectief

 

Wintergenoegens komen er niet aan

Zo lijkt het wel,

Maar we leven op hoop

 

b Art