Laat Hoeyberghs maar loeien

 

APM

 

 

De mond niet gespoeld

 

 

Gustave Doré, L'enfance de Pantagruel? afbeelding
bij werk van Rabelais, bekend om de vele boerden
en grofheden, maar wel onvervreemdbare wereldliteratuur. 
moet die gecanceld? Of moeten we het lezen als
waarschuwing, metafoor, spiritueel of wat dan ook. 

De gedachten zijn vrij,

Zoveel weten we ook wel

Maar zeggen wat u denkt

Kan uw welbevinden schaden

 

De vrijheid van meningsuiting

Moet beschermd tegen staatsdwang

Maar blijkbaar willen we onszelf

Behoeden voor onwelgevallige aansprekingen

Zelfverklaard soeverein als we zijn

 

Iedereen zoekt dekking

Voor haatspraak en onzinnigheid

Maar roept over vrijheid

Die onvervreemdbaar is

 

De logica is ver te zoeken

Men zegt tegen pesterijen

Op school, op ’t werk of café te zijn

Maar neemt al eens een pester in bescherming

 

Safe houses? Toch voor terroristen?

Neen, iedereen wil een safe house

Om niet gestoord te worden

In zijn of haar zelfbewondering

 

Haatspraak moet men afwijzen

Maar men kan de ether niet vrijhouden

Van gore taal of respectloos gedaas

Maar men biede weerwerk

Men spreke de boude verkrachter

Van de bekende waarheid

Met empfase tegen

 

Maar laat hem of haar wel even

Zijn of haar punt maken

Al slaat het nergens op.

 

Kon het postmodernisme,

De ontkenning van een kenbare waarheid

Leiden tot het afwijzen van vrijheden

Ter wille van illusoire gelijkheid

 

De biologie en fysiologie maken ons soortgenoten

Maar als individuen zijn we

Niet in dezelfde mal gegoten

Verschillen verrijken het geheel

Maar iedereen leeft onder dezelfde wet

 

Men zendt afleveringen van reeksen

Niet langer uit omwille van ‘t aantreden

Van ‘n door rechtbank veroordeelde crimineel

Enfin ja, kindervriend of het is nog erger?

Jawel, die mensen willen we niet zien

-       Maar wie weet nog van Capiau ? –

Drang naar zuiverheid

Onzuivere drang naar veiligheid

Onveilig geloof in maakbaarheid

Want acteur x of y is lang vergeten

 

Alle bezwaren tegen Louis-Ferdinand Céline

In acht genomen, Vichy en Sigmaringen,

Blijft Voyage au bout de la nuit

(geschreven en uitgegeven 1932)

Het lezen meer dan waard

Donker, illusieloos, dwalend

Door de krochten van de menselijke geest

Zich verliezend in zelfbedrog en vernedering

De taal heruitgevonden, gevonden in de goot

 

Men wil ook geen sigaretten smorende dellen meer

Geen pijp rokende gentlemen die van blondjes houden

Men wil, elk voor zich

De wereld naar eigen beeld en gelijkenis

 

Welnu, ik ben god niet

Ik wil ook geen god zijn

Hoogstens in het diepst mijner gedachten

Maar de wereld beperken

Tot wat ik ervan verlang en verwacht?

 

We zijn deel van de schepping

Deel van de zijnden en slechts een partikel

Kunnen niet dromen van ’n zweven

Boven de gore wereld

Want ’t is de onze

 

Dat doet mensen, dieren en dingen

Te enen male onrecht aan

Dan volgt geheid alleen verveling

Want ik ben god niet

Kan niet zo veel verscheidenheid

Uit het niets tevoorschijn toveren

 

Dus ja, laat die vuilspuiters maar doen

Achter de hoek of in een souterrain

Maar zwijg hen niet dood

Ze zijn ook maar schepselen gods.

Enfin, creaturen van de media

 

b Art