goed leven

APM*

Een dame is zij nu

In de boekhandel zag ik d'r plots,

vergezeld van een freule, goed 22

het evenbeeld bijna van wie zij was

toen wij stoeiden in de gangen der Blandijn

Mensen herkennen mij vlug, na vele jaren soms

wat mijn illusie versterkt als Dorian Gray

mijn leven niet mee te nemen

iets van jeugd mee te dragen

Een dame is zij nu, maar als toen elegant

zelfverzekerd en overtuigend

maar ook frivool

de stem brengt de herinnering tot leven

eens zegde ze "mon cher"

'k en docht dat het was ironie

want wie sprak nu zo van mon cher

daar onder de Boekentoren

vlak bij het Salon

Na jaren komt de herinnering weer

nog voor ik d'r zag

was ze in mijn gedachten

enige melancholie en toch ook vreugde

Na jaren staat ze daar

werd ze een dame

wat ze net niet worden wilde,

zegde ze eens met enige smart

want gelukkig worden meisjes dames

Neen, nuffig is ze niet

verwaand al evenmin

alleen gewerd haar de volheid van het leven

het genoegen te mogen leven

straalt van d'r af.

b Art

* = Ars Poëtica minor