Ongevraagd advies
Kort Lontje
Een beetje stalinisme
is wel nodig
Alleen paarden en dwazen
veranderen nooit van mening, dat is zo, maar als iemand die met enig ontzag als
Keizer van Oostende voorgesteld wordt, ook nog eens, zoals het een hofmeier
betaamt de titel claimt die hij feitelijk al uitvoering geeft, dan blijkt dat
wel enige heisa te veroorzaken, maar verder... ligt het in de aard der dingen.
Maar wat met dat stalinisme, want dat zegde de man toen hij voorzitter was van
de SP-a, toch, jaren geleden? Juist, maar het blijft wel opvallend dat de man
bij zijn eedaflegging stelde dat hij meer burgerparticipatie wilde, zoals ook
die man uit Lommel, Peter Vanvelthoven een senaat wil die bij loting wordt
samengesteld, zoals David van Reybrouck dat ook wel zou zien zitten. Ik heb
weet van zijn pamflet - men weet dat ik deze vorm van communiceren over ideeën
zeer kan waarderen - maar heb het niet gelezen. Dat de vertegenwoordigende
democratie wel eens kraakt in alle voegen, mag juist zijn, men dient het bestel
vooral te blijven steunen. Of wil men het afschaffen telkens de verkeerde
partijen macht verwerven?
Hebben we dan iets tegen
burgerparticipatie? Neen, tenzij men vergeet dat een democratie, een
vertegenwoordigende democratie berust op de inbreng van geinteresseerde
burgers. Politici, politieke wetenschappers, ook wel politicologen of
politologen genoemd, journalisten ook zouden dat begrip "Gewone
mensen" eens uit hun vocabularium moeten schrappen, want het is niet alleen
denigrerend ten aanzien van mensen die vaak zeer gedegen gevormd zijn en
bovendien ook nog eens werkelijk begaan met het belang, het ondergraaft ook hun
eigen politieke legitimiteit: een politieke analist die zegt voor een publiek
van burgers, gewone mensen, dat gewone mensen het niet snappen... dat wringt.
Maar ook die gewone mensen moeten zichzelf weer of eindelijk gaan zien als
burgers.
Wat we vandaag beleven is dat
bij belangrijke en soms grootschalige projecten zoals Oosterweel, de
ontsluiting van Zeebrugge, maar ook bij meer lokale projecten mensen in het
geweer komen omdat ze erop tegen zijn, zonder dat ze er verder echt belang bij denken
te hebben. Dat is een vorm van burgerzin die men kan waarderen, maar het blijkt
wel dat de logica van hun benadering niet enkel eenduidig is, vaak zien ze de
lacunes niet. Voor zover ik kon vernemen zijn er in Antwerpen wel degelijk
mensen die achter Oosterweel staan. Alleen wordt hun stem niet gehoord.
Misschien hebben ze ook niet deelgenomen aan het referendum, maar toch, ook hun
stem is van belang. En ja, bij de verkiezingen voor de gemeenteraad in 2012
verloor de partij die zich eerst had uitgesproken voor het project en plots de
zijde had gekozen van de tegenstanders ervan... Walk and don't look back?
Johan Vande Lanotte nu
predikte zoveel jaar geleden dat de partij enig stalinisme wel kon velen. Men
kan hier ironie in erkennen, maar het is er dan wel een van de cynische soort,
van de machtscynische soort en daarbij wordt duidelijk wat men van socialisten
wel vaker hoort: ze gaan voor den arbeider en diens belang, maar hebben met
individuele leden van de arbeidersklasse absoluut geen contact, tenzij met hun
chauffeur, de kok of kokkin in het kabinet en nog wat van die dingen. Ook François Hollande zou niet van arbeiders als zodanig houden, wel van de idee, maar dat is roddel, want het is zijn ex die het gezegd heeft.
Diezelfde man stelt nu dat hij
meer burgerparticipatie wil. Nou moe, dat ook klinkt bepaald cynisch, want hij
heeft al 20 jaar of meer de stad achter de schermen bestuurd en hoefde niet al
te veel inspraak. Nu blijkt dat mensen dat niet leuk vinden, betert hij zijn
leven. Echter, in een systeem van vertegenwoordigende democratie zijn het de
gekozenen, de leden van de gemeenteraad die gedane opdracht hun beleid moeten
verantwoorden. Tegen inspraak heb ik niets, al valt het op dat dit al te vaak
een frustrerende bezigheid is. Bij de verkiezingen blijkt soms dat zij
verdiensten aandragen die helemaal niet toe te schrijven vallen aan degene die
ze inroept.
Timeo Danaos et dona ferentes.
Want Vande Lanotte heeft al lang en breed laten blijken wat hij denkt van
gewone mensen, zodat zijn oproep tot meer burgerparticipatie nooit kan sporen
met zijn inzicht dat iedereen wel zal dwalen, behalve de kersverse
burgemeester. Welwillend? Dat zal wel, maar verder zal de stad bestuurd worden
vanuit en middels de persoon van de burgemeester. Mijn bezwaar tegen zijn
discours klinkt eenvoudig: politici willen de steun van kiezers en doen er
vervolgens iets mee. Er zijn domeinen waar inspraak nodig is, maar dan liefst
ongevraagd, want organiseert men inspraak op verzoek van de keizer, dan gaat
het om een evidente manipulatie. Zolang het volk geen stokken in de wielen
steekt, mag het spreken.
Bart Haers
Reacties
Een reactie posten