Waar is der vaderen fierheid nu gevaren
APM
Angst en beven
Wat is er toch gaande
God in den Hemel,
Wat voor chaos, geraas, gedaas
Wie voert het bevel?
Boem, Pats, Paukenslag
Het beeld is troebel
Ergens zit er niemand
Nemo, die de staat leidt
Maar wie wil een Jan van Leyden?
Anarchisme spreekt aan
Geen stelt de wet over ons
Maar de anderen in toom houden
Daarvoor willen we strak bestuur
Een theocratie desnoods
Alle zekerheden die ons skelet schragen
Staan wankel, bezwijken net niet onder druk
Geen weet nog wat waar moet heten
Wie men met goed fatsoen mag haten
(Haten mag niet natuurlijk,
Behalve wie onze haat echt verdient)
Het is me een zootje,
Hoor ik telkens weer
De een vreest verrechtsing
(al meer dan 35 jaar)
De ander hekelt de linkse salonfähigkeit
Denken hoeft niet meer
Onderbuikgevoelens echter
Kan men niet vertrouwen
Zwevend in een vacuum
Kijken we alle kanten op
Boem, Pats en Paukenslag
De orde is wanorde,
Veiligheid voldoet niet
Zekerheid en planning
Vallen in het water
Wat is er nu zo erg aan
Zo is het altijd weer gegaan
Zo zal het ons immer vergaan
De helden van weleer
Gaven ons verweer
Maar vielen in ongenade
Wegens begane zonde
De toekomst lacht ons niet langer toe
Met angst en beven schuiven we
Onmiskenbaar de exit tegemoet
Geen heldenmoed
Geen zelfverwerkelijking
Alleen nog moedeloze gelatenheid
b Art
De boventitel verwijst naar Conscience en Rodenbach. De referentie zal echter vooral gezien worden als een vraag naar onze huidige morose aarding. Het leven was lange tijd, zowat na 1958 een zaak van rustige zekerheid en problemen waren overzichtelijk. Maar sinds ... geen idee wanneer, lijkt die zekerheid verzwonden, maar met de onzekerheid kunnen we niet omgaan.
Reacties
Een reactie posten