bij een vakantiekiekje
Ars
Poëtica minor
Zomaar kijken, horen...
en zuchten
Er zijn boekjes die men koopt
er zijn films die men ziet
er zijn middelen te over
om wat we ontberen
via instrumenten nabij te brengen
een fraai naakt kan bekoren
ondanks de perfectie
blijft het ver
Film, fotografie, verrekijkers en telescopen
zij laten toe te zien
wat we niet zelf kunnen ervaren
want het is er domweg niet
Ik hoef het niet
vrouwenfoto's verzamelen
lijkt me surrogaat
voor de ware aanwezigheid
van zo een mens,
nabij en soms wat verderaf
Ik koester het beeld
hoe je daar lag
op de strandstoel
bij het zwembad van het hotel
jij en andere meisjes
sommige rijper
zonder topje
zonder
ik keek naar jouw
je vond mijn blik
vreemd intens
Ik wist dit voor altijd opgeslagen
en kan het nu nog oproepen
hoefde dus geen foto
de geuren van zonnemelk
zoete parfums en lome rust
van laurier en munt om ons heen
toch wilde je een foto
voor later
als je niet meer toonbaar zou lijken
ik hoefde het niet, jij smeekte erom
ik voerde uit het bevel
nam enkele fotootjes
terwijl je je aan je wellust overgaf
Later gaf ik je de dubbels[i]
ik gaf je een
uitvergrote afdruk
die je opging aan de muur in je kamer
in een gouden kader
zelf kijk er nog zelden naar
je kan jezelf niet zien zonder spiegel
foto's geven een beeld dat blijft
maar finaal is er alleen het zien
van een afdruk
Instrumenten zijn
handig
maar het ware, het levende
vervangen ze niet
b Art
 |
| Het heeft iets van een vergane glorie, maar rond het zwembad kon het best fraai toeven zijn. Maar u ziet het, het is slechts een afdruk en geen indruk |
Reacties
Een reactie posten