Alweer een mens gevallen, naast al die naamlozen

 

APM

 

 

Raketinslag

 

foto Paul Hermans
Voor ons is deez Sherman Tank, van de South-Alberta regiement
het dichtste wat ons bij de oorlog brengt. In Brugge is er
de herinnering aan de U-botenhaven. 
Kortom, de oorlog is herinnering, 
liefst vergeten. Monumenten zijn er wel
maar wat vertellen die? 

Oksana Baulina is een bekend gezicht

Zou men denken aan de berichtgeving

Want haar naam vernemen we

Die van de anderen niet

Kwestie van privacy

 

Ik vroeg het me al vaker af

De afgelopen weken

Hoe dat moet zijn

Te leven onder inslaande granaten

Raketten die een flatgebouw vernielen

Leven en weten dat het ongewis is

Hoelang nog ik ademen zou

 

Mijn ouders, zij rusten in vrede

Hebben oorlog meegemaakt

Mijn grootouders ook uiteraard

Maar geen van hen sprak uitgebreid

Over doorstane angsten

De tijd van vrede en welvaart

Hebben ze vorm gegeven

De oorlog was voorbij

 

Overheden worstelen met opdracht

Als het land aangevallen wordt

Want wat moet men redden

De eer?

De voedselzekerheid?

De economische hefbomen?

Het leven van al die burgers?

 

De inslag kwam en Oksana Baulina

Was weg, dood, niet meer in leven

Haar bijdrage was belangrijk

Zij zocht het gevaar niet,

Maar zat er middenin

Wilde niet vluchten

 

Helden van Kiev, Charkov, Marioepol

Wij kijken toe,

Onze leiders weten dat ze niet echt

De strijd aan kunnen gaan

Want er zijn atoomwapens

Toppunt van moderniteit

Het einde dragend van de mensheid

 

We moeten ermee leven

We moeten de angst doorstaan

Hoe irreëel het allemaal is

Maar zij sterven

Zonder uitzicht op een beter leven

Voor wie blijven

 

Onze woorden van steun

Moeten ijdel klinken

Als een explosie het lichaam

Uit elkaar rijt

Verpulvert of verdampt

Van de geest blijft ons iets

Dat we niet benoemen kunnen

Herinnering, aanwezigheid, hoop

 

b Art