Geen foto's of filmpjes nodig

 

APM

 

 

Foto’s werden geen herinneringen

 

Verschijning van het hoofd
van Johannes de Doper aan Salomé
Wie was Salomé? Wat met de zeven
sluiers? 

We dragen beelden mee

Horen af en toe iets van vroeger

Geuren kunnen ons terugvoeren

Plaatsen, gebouwen, huizen,

ze dragen onze herinneringen

voeden ze ook

 

iemand zegde:

geen foto, de herinnering blijft

en dat geloofde ik graag

vele jaren later

zie ik de hotelkamer

nog wel eens voor m’n geestesoog

 

zij danste graag

soms ook op haar kamer

als er niemand keek

maar liever zag ze iemand

als toeschouwer aanwezig

 

over Josephine Baker

hadden we het al eens gehad

onderweg naar Bordeaux, Biaritz

vonden we een aardige B&B in de Dordogne

een grote kamer

waar we weinig tijd doorbrachten

 

een wandeling door de brede canyon

zwemmen in een rivier

spreken over archeologica

ook dat kan romantisch zijn

 

des avonds was het gehucht uitgestorven

we gingen te ruste op de kamer

maar zonder dansen kon ze niet slapen

wat mij ook wel opwond

wat er die avond gebeurde

u raadt het wel

blijft verder onbesproken

maar haar dansen

langzaam minder verhullend

meer onthullend

vergat ik niet

zij ook niet, weet ik nu

maar er is geen foto, geen film

daar hebben we geen nood aan

had het wel verbrod

 

niet alles kan vastgelegd

een tuinpad, een bosschage bij een rivier

we zien het niet altijd

pas na meerdere bezoeken

krijgt zo een plaats de ruimte

om te blijven hangen

 

zoals toeristen ervaren

die te vlug bezienswaardigheden aandoende

achteraf alleen met foto’s verder kunnen

zelfs onopvallend, banaal

kan een huis, een stadje in de Eifel

het hoeft geen toeters of bellen

kan elk aanwezig zijn plots veel meer worden

om wat men er beleeft, om wat er krioelt

 

een naam, een “vaut le détour”

blijft vaak vaag

een onverwacht bospad

betreden zonder bedoelingen

leidt naar een open laar

waar zij wel weer dansen wil

zonder andere muziek

dan de geluiden van bos en beemd

 

zo merkt men pas later

wat zich stapelt in dat gekke stapelhuis

der herinnering

het geheugenpaleis

waar men altijd weer de weg moet vinden

al zijn er kamers, gangen en bezemkasten

die men zich al te goed herinnert

daarvoor is er weinig nodig

dan een onverwachte blik

iets in de lucht, geur en klank

 

b Art