Een bescheiden jachttableau

 

APM

 

 

Gestolde energie

 

Net voor de nacht viel
zag ik de ree liggen. Mooi, triest en gestold

Dieren ritselen, glippen door het net

Van jagers en drijvers

Die door het bos struinen

Lawaai maken en elkaar volgen

 

Reeën op de vlucht

Weten te ontsnappen

Eentje blijft liggen

Andere rennen verder

Met lood in de pootjes

Ontsnappen ze aan de honden

 

Twee hangen er aan de ladder

Een kenner snijdt ze open

Een les anatomie der ingewanden

 

Moeten we nog jagen?

Mogen we nog ingrijpen

In een verstoorde voedselketen?

De jacht was ooit levensbelangrijk

Later werd het een sport voor edelen

En anders was het stroperij

 

Louis XVI noteerde

Wanneer hij niet kon jagen “Rien”

Want zijn jachtlogboek

Was cruciaal voor zijn welbevinden

 

Een reetje zien liggen

Met schotwonde in de zij

Blijft betoveren en fascineren

Zijde gelijk

glanzend

is de vacht

Potentiële energie

Die niet meer bewegen zal

 

We hebben de natuur overvraagd

Overdreven zijn onze verwachtingen

Het draagvlak is gekanteld

De dieren kunnen ons vertederen

Maar roepen vragen op

Over een wereld in fragiel evenwicht

 

De ree die ik zag, een dag later

Over het pad snellen,

Was alweer gewoon bezig

Te overleven

Vluchtend voor iets

Wat ik niet zien kon

Sneller dan een kanonskogel

Gewoon energie

Beweging en kracht

In een zo klein lijf

 

b Art