Weten van de ander (over grenzen en grenzeloosheid)
APM
Ach, die grenzen
Jozof Plateaugebouw Universieit Gent. Het gebouw vormde mee het decor van mijn jeugd en jonge jaren. © De Zwarte Doos, Stadsarchief Gent, SCMS_PBK_3285 |
Jaren her, zo meen ik
Zat zij op het bed
Op mijn mansarde aan de Rosier
Praatten we over wat we zouden en kunnen
Over vriendschap en liefde
Over het leven zoals we het droomden
Zij vond het prettig
Te praten met iemand die te dromen durfde
Zegde ze telkens weer
Want velen wisten hoe het is
Hadden dromen opgeborgen
De lessen op vrijdagmiddag lagen achter ons
Lezingen over cultuurgeschiedenis
Over hoe onze samenleving vorm kreeg
En wat dat zou betekenen
We zouden uit eten gaan
Bij een Italiaan op het plein
Praten met vrienden/vriendinnen
Over hoe we dachten dat het zit
Met onszelf en deze wereld
De avond werd aangenaam
Er werd gelachen
Zij kon me aardig aanjagen
Op m’n praatstoel krijgen
Anderen gingen ertegen in
Het werd een leuke boel
Nadien gingen we dansen in een club
Een tent in het centrum
Waar nog wel eens rock en zelfs tango
Het publiek tot paardansen noodde
Er waren grenzen
Of beter, we wisten niet wat niet mocht
Ze hield me bij d’r handje
Wilde ook wel meer
Zag het warm en zoel
Liet me zoeken
Bracht me aan het lachen
De ontdekking van lichaam en ziel
Vertelde ze wijzer dan ik had vermoed
Was nu aan de orde
Want ze wilde weten
Hoe het is lief te hebben
Omdat ze van me hield
De kamer was weer het decor
We praatten niet veel meer
Keken elkaar in de ogen
Liet m’n handen
Voelde met haar vingers
Later spraken we er nog over
Intiem, zonder getuigen
We hadden geen reden
Elkaar vast te binden
Wat ons bond
Was even sterker dan elke wet
Elke verordening en norm
De grens wat we wilden
Welgemeend en welgemutst
Tot de deur zich sloot
Zonder wrok, niet zonder pijn
Over de liefde spreken,
’t smaakt zo klef en mierzoet
Toch is het wenselijk
Samen over grenzen te gaan
Die ons beschermen
Die ons isoleren
Weten dat de ander
Weten van de ander
Het is domweg des mensen
b Art
Reacties
Een reactie posten