Een reden om er het zwijgen toe te doen

Afscheid niet voorzien

Käthe Kollwitz, treurend ouderpaar
Ik denk dat het verschil duidelijk mag zijn'
deze beelden op een oorlogskerkhof.
En toch, soms is de weg een jungle
vol gevaren. 

Een bus betrokken bij een ongeval

Ramt een hoek in een tunnel

22 kinderen, 2 chauffeurs, 4 begeleiders

Zij lieten onvoorzien het leven

Een ongeval zonder schuld kan het niet zijn

Een fataliteit mag het niet zijn

Een afscheid kon er niet zijn

Wat we voelen

Verzinkt in het niet

Maar voor hen,

Voor hun ouders

Zussen en broers

Vrienden en anderen

Hebben we slechts een gedachte

Dat het te erg is

Dat het te wreed is

Maar dat niets het liet voorzien

Hier geen kogels

Hier geen misdaad

Hier geen wreedheid

Geen schikgodinnen

Maar het geweld

Dat de mens ontwikkelde

Om overal heen te gaan

We ontkluisterden

We vonden vrijheid

Maar we kenden de risico’s

Doch namen ze mee

En dan, als het gebeurt

Dan kunnen we slechts toekijken.

Dat wringt, doet wee

Maakt mensen woedend

Iedereen deelt het leed

En toch, alle bijstand

Alle troost

Blijft tevergeefs

Want we waren er niet bij

Begrijpen kunnen ze, burgers, journalisten het niet

Dat ik hen met rust wil laten

Dat ik eraan denk

Maar niets doen kan.

Dat kan ik alleen voor

Hen vlakbij

Maar hier sta ik ietwat buiten

Ook dat doet wee

Bart Haers

15 maart 2012