Aandacht voor de kandidaten

Kleinbeeld     

Eigen stad, schone stad

Veel mogelijkheden om politiek wel te doen

Pietje Pek, een kinderopvang met openingsuren die voor
mensen met onregelmatige uren en lange dagen een
goede uitkomst bood, moest de deuren sluiten omdat
de buur bij de rechtbank had geklaagd, toen de eigen
kinderen er niet meer terecht hoefden. 

Iemand vroeg me onlangs waarom de gemeente zo belangrijk is, maar waarom mensen over de burgemeester van alles en over de anderen weinig te zeggen hebben. Ik vind het een fascinerende vraag maar de discussies dezer dagen geven aan waar het kalf gebonden ligt.

Natuurlijk is de burgemeester belangrijk, daar kan geen twijfel over bestaan en toch is de drager van dat ambt als persoon minstens zo belangrijk. Discussies over bestuurservaring? Iemand gehoord? Natuurlijk niet in de brede media, maar van de ene partij zegt men dat traditioneel een bestuurspartij is, van de andere zegt men dat de lijst teveel nieuwe mensen telt die uiteraard daarom geen (lokale) bestuurservaring hebben.

De kwestie is dan natuurlijk, denkt u met mij, dat men wel een zittend bestuur gunstig kan evalueren, maar toch, als burger kan men zich vragen stellen waar die bestuurservaring nu tot uiting kwam. De reden is immers dat zeker steden een goed uitgebouwd bestuursapparaat kennen, met ambtenaren die in front en back office hun weg weten en hun werk kennen.

Een tweede punt is dat beleid nu net niet alleen uit hoogtepunten bestaat, maar in feite een voorzien is in continuïteit en het onderhouden van het bestaande publieke domein, dagelijks voor de openbare orde zorgen en nog wat van die dingen meer.

De volgende strijdvraag is of de politieke bestuurders die ambtenaren voortdurend op de vingers moeten kijken? Misschien is het goed een voorzichtig vertrouwen aan de dag te leggen. Op de vingers kijken of discussiëren over details kan de vlotte werking tegen houden. Maar de politieke overheid, dus zeker de burgemeesters en schepenen mogen zich niet helemaal laten leiden door de overheidsmanagers en het ambtelijk apparaat.

Gevolg is dat we weten dat elkeen die zich politiek engageert en verkozen is, of gewoon het beleid wil volgen,  altijd met een informatieachterstand af te rekenen heeft, want de specialist weet altijd meer dan algemene bestuurders. Dat punt kan men niet zomaar doorbreken, want anders zal men het algemene beeld uit het oog verliezen. De bestuurders mogen zich niet verliezen in de details en moeten er toch wel oog voor hebben.

Maar ook dient men de focus niet alleen op bepaalde groepen te richten, maar ook te kijken wat voor iedereen van belang kan zijn. In Brugge hebben we op dat vlak goede voorzieningen, maar soms lijken mensen als ze zelf geen nood (meer) hebben  aan bijvoorbeeld een kinderopvang, die voorziening hinderlijk gaan vinden. Zij  mogen zij daarover klagen, het is aan de bestuurders om die mensen aan het algemeen belang te herinneren. Het is van belang dat de overheid, zeker de politici het beleid durven te verdedigen en hier moeten oppositie en meerderheid zich wel verenigen. Kritiek op het beleid kan verfrissend zijn, maar de afgelopen jaren lijkt men de partijstrijd overtrokken te hebben. Daardoor is het ontwikkelen van een consensus erbij ingeschoten. Die gedachte, denk ik, moet een partij die spreekt over durven denken doen, ook voor ogen hebben: iedereen mee overtuigen van de ondernemingen en voorzieningen die het bestuur met de burger ontwikkeld heeft. En dan te bedenken dat er in Brugge geen oppositie meer leek te bestaan, toch geen oppositie die de visie van de meerderheid ernstig onder vuur kon nemen.

Kortom, politiek is een boeiende zaak waar je als kandidaat alleen maar… plezier kan aan beleven. Niet het plezier van de recepties – want ook dat kan sleur worden - , niet het plezier afgewerkte projecten te kunnen inhuldigen, dat ook, maar zeer zeker het gesprek, binnen de bestuurskamer en de raad, met de burgers over wat er kan en moet. De toekomst is niet 14 oktober, maar 2024 inderdaad, op sommige terreinen, en toch vergen de onmiddellijke kwesties, met alle tegengestelde verplichten, noden, wettelijke beperkingen goed onderzoekend verzekeren, dat is wat de verkozenen mogen verwachten en waar ik als burger van vind dat de politici op aangesproken mogen worden. De media een beetje omzeilen kan daarbij geen kwaad…

Maar goed, er valt weer te veel te zeggen over waarom ik voor kandidaten bij deze verkiezingen zeker aandacht heb en waardering.

Bart Haers